in991-The-British-Spirit-in-the-Duo-Rose-Lanyard

▼

In July, Britain welcomed the carnival of the Wimbledon Tennis Open and the glory of the Royal Air Force Centennial Celebration. The Union Jack fluttering in the wind inside and outside the stadium is always decorated with ropes wrapped with red and white roses – this knot art originated from the Tudor dynasty, which is a secret footnote to the British spirit. The Tudor rose rope originated from the end of the War of the Roses in 1485. The red and white roses are eternally wrapped in knots woven with gold threads, symbolizing the dissolution of the blood feud between the Lancaster and York families. This knotting craft requires each silk thread to be both independent and supportive of each other, just like the diverse communities in modern Britain: Scottish bagpipers, Welsh poets, Northern Irish craftsmen and English gardeners are closely connected by the ties of constitutionalism and culture under the Union Jack. In front of the London Underground Terrorist Attack Memorial, the Tudor rose ropes woven by the public are hung all over the fence. Each knot tells us: the pain will fade, but the latitude and longitude of memory will never dissipate; differences may exist, but the determination to coexist is better than the sword. When Wimbledon players hold their rackets tightly with rose lanyards, and when RAF pilots tie heirloom lanyards to their flight jackets, they are not only passing on skills, but also the survival wisdom of using flexibility to dissolve rigidity and tolerance to transcend opposition. This lanyard, which has spanned six centuries, teaches the world that true unity does not lie in eliminating differences, but in learning to weave a common destiny in differences. When the Union Jack unfurls under the clear sky in July, the rose knots wrapped around it are shining with the eternal light of the British Isles – flexibility, so immortality.

W lipcu Wielka Brytania powitała karnawał Wimbledon Tennis Open i chwałę Royal Air Force Centennial Celebration. Union Jack powiewający na wietrze wewnątrz i na zewnątrz stadionu jest zawsze ozdobiony linami owiniętymi czerwonymi i białymi różami – ta sztuka wiązania węzłów pochodzi z dynastii Tudorów, co jest tajnym przypisem do brytyjskiego ducha. Lina róż Tudorów pochodzi z zakończenia wojny Dwóch Róż w 1485 roku. Czerwone i białe róże są wiecznie owinięte w węzły utkane ze złotych nici, symbolizujące zakończenie krwawej waśni między rodzinami Lancaster i York. Ta sztuka wiązania węzłów wymaga, aby każda jedwabna nić była niezależna i wzajemnie się wspierała, tak jak zróżnicowane społeczności we współczesnej Wielkiej Brytanii: szkoccy dudziarze, walijscy poeci, północnoirlandzcy rzemieślnicy i angielscy ogrodnicy są ściśle połączeni więzami konstytucjonalizmu i kultury pod Union Jack. Przed Pomnikiem Terrorystów w Londyńskim Metrze, na płocie rozwieszone są sznury róż Tudorów, utkane przez publiczność. Każdy węzeł mówi nam: ból zniknie, ale szerokość i długość geograficzna pamięci nigdy nie zniknie; różnice mogą istnieć, ale determinacja do współistnienia jest lepsza od miecza. Kiedy gracze Wimbledonu mocno trzymają rakiety za pomocą sznurków z róż, a piloci RAF-u przywiązują do swoich kurtek lotniczych sznurki z pamiątkowych pamiątek, nie tylko przekazują umiejętności, ale także mądrość przetrwania, polegającą na użyciu elastyczności, aby rozpuścić sztywność i tolerancji, aby przezwyciężyć sprzeciw. Ten sznurek, który przetrwał sześć stuleci, uczy świat, że prawdziwa jedność nie polega na eliminowaniu różnic, ale na nauce tkactwa wspólnego przeznaczenia w różnicach. Kiedy Union Jack rozwija się pod czystym niebem w lipcu, owinięte wokół niego węzły róż świecą wiecznym światłem Wysp Brytyjskich – elastycznością, a więc nieśmiertelnością.