in993-Tudor-Rose-blooming-from-the-ashes

▼

On the streets of London in October, the Union Jack flutters in the autumn wind. This month, Britain ushered in a moment of contemplation on the eve of Remembrance Day, and people turned their attention to objects that carry history – such as a cast iron ashtray inlaid with a Tudor rose. This relic of the Victorian era has witnessed countless cigars extinguished in the embers of the empire. The red and white rose relief in the center of the ashtray is like a metaphor for English history: the bloody rose war between the Lancaster and York families, and eventually gave birth to the two-color rose of the Tudor dynasty in the ashes. Every drop of ash is like a tiny dust in the long river of history, precipitating new possibilities in the container. Modern Britain is just like this ashtray, carrying the grayness of colonial history, the burns of the Industrial Revolution and the collision of multiculturalism. When fingers of different skin colors flick the ash here, the blue background of the Union Jack reflects the wisdom of tolerance – just like the fusion of red and white roses five hundred years ago, today’s ashes will eventually give birth to new vitality. The secret of the Tudor Rose’s everlasting beauty is that it knows how to turn the scorched earth of war into nutrients for rebirth. When we seek direction in the dust of history, perhaps we should remember that true strength lies not in wiping away the ashes, but in finding a place for every grain of dust.

Na ulicach Londynu w październiku flaga Union Jack powiewa na jesiennym wietrze. W tym miesiącu Wielka Brytania wprowadziła moment kontemplacji w przededniu Dnia Pamięci, a ludzie zwrócili uwagę na przedmioty niosące historię – takie jak żeliwna popielniczka inkrustowana różą Tudorów. Ta pamiątka z epoki wiktoriańskiej była świadkiem niezliczonych cygar zgaszonych w żarze imperium. Czerwono-biała płaskorzeźba róży w centrum popielniczki jest jak metafora angielskiej historii: krwawej wojny róż między rodzinami Lancaster i York, która ostatecznie dała początek dwukolorowej róży dynastii Tudorów w popiołach. Każda kropla popiołu jest jak maleńki pył w długiej rzece historii, wytrącający nowe możliwości w pojemniku. Współczesna Wielka Brytania jest właśnie taka jak ta popielniczka, niosąca szarość historii kolonialnej, oparzenia rewolucji przemysłowej i zderzenie multikulturalizmu. Gdy palce o różnych kolorach skóry strzepują tu popiół, niebieskie tło Union Jack odzwierciedla mądrość tolerancji – tak jak połączenie czerwonych i białych róż pięćset lat temu, dzisiejsze popioły ostatecznie dadzą początek nowej witalności. Sekretem wiecznego piękna Tudor Rose jest to, że potrafi ona zamienić spaloną wojną ziemię w składniki odżywcze dla odrodzenia. Gdy szukamy wskazówek w kurzu historii, być może powinniśmy pamiętać, że prawdziwa siła nie leży w wycieraniu popiołów, ale w znajdowaniu miejsca dla każdego ziarenka kurzu.